مبانی نظری وپیشینه تحقیق آموزش كاركنان
دسته بندی : روانشناسی
فرمت فایل : doc
حجم فایل : 43 کیلو بایت
تعداد صفحات : 30
توضیحات: فصل دوم تحقیق کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو تحقیق
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی و فارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: WORD و قابل ویرایش با فرمت doc
قسمتی از متن مبانی نظری و پیشینه
با توجه به دگرگونی سریع و پرشتاب دانش و معلومات بشری، همه چیز به شدت در حال تغییر و تحول است. سازمان ها به عنوان یك سیستم باز با محیط خود در تعامل قرار دارند و برای تداوم حیات خود نیازمند پاسخ گویی به تغییرات محیطی می باشند. از آن جا كه منابع انسانی مهمترین عامل و محور در سازمان ها محسوب می گردد، تجهیز و آماده سازی منابع انسانی برای مواجه با تغییرات از اهمیت ویژه برخوردار است و كلیه سازمان ها با هر نوع مأموریتی كه دارند باید بیشترین سرمایه، وقت و برنامه را به پرورش انسان ها در ابعاد مختلف اختصاص دهند. اجرای برنامه های آموزشی با هدف ایجاد تغییر در رفتار، دانش و مهارت های منابع انسانی سازمان ها متناسب با نیازها بدون شك با به روز كردن اطلاعات و دانش كاری آنان ضمن توسعه مهارت ها، موجب بقاء سازمان خواهد شد(صدری،1383).
مفهوم شناسی آموزش و آموزش كاركنان
آموزش به فرایند انتقال معلومات، نگرش ها و مهارت ها از فرد یا گروهی به فرد یا گروه دیگر برای ایجاد تغییرات در ساختارهای شناختی، نگرشی و مهارتی آن ها گفته میشود(صدری،1383 ص 14).
آموزش اصطلاحی است كه دامنه آن طیف وسیعی از فعالیت ها را در بر می گیرد. طول یك فعالیت آموزشی می تواند از یك دوره آموزشی كوتاه مدت مانند یك گردش صحرایی یك روزه تا یك دوره بهسازی حرفه ای با شاگردان و فراگیران متفاوت را شامل شود(چیذری، 1375 ص 23). از نظر شعاری نژاد، آموزش یك عمل اجتماعی است كه اشخاص را زیر تأثیر و نفوذ محیط برگزیده و مضبوط قرار میدهد تا شایستگی اجتماعی كسب كنند و به حد نهایی رشد و تكامل فردی برسند(شعائری نژاد، 1364).
منظور از آموزش كاركنان، كلیه مساعی و كوشش هایی است كه در جهت بهبود سطح دانش و آگاهی، مهارت های فنی، حرفه ای و شغلی و هم چنین ایجاد رفتار مطلوب در كاركنان یك سازمان به عمل می آید و آنان را آماده انجام وظایف و مسؤولیت های شغلی خود می نماید. آموزش كاركنان معنای وسیع و گسترده ای دارد و تنها معنی كارآموزی، كارورزی و یا تمرین عملی در یك زمینه بخصوص را در بر نمی گیرد، بلكه دامنه آن به قدری وسیع می شود كه از فرا گیری یك حرفه و فن ساده شروع شده و به احاطه كامل برعلوم و فنون بسیار پیچیده، ورزیدگی در امور سرپرستی و مدیریتی در سازمان های دولتی و صنعتی و بازرگانی و هم چنین به چگونگی رفتار و برخوردهای مناسب در مقابل مسائل انسانی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بسط می یابد(سبحان اللهی، 1379 ص 27).
آموزش كاركنان مهم ترین روش بهسازی منابع انسانی می باشد و برنامه ریزی برای توسعه آن در راستای اهداف و استراتژی های سازمان، نقش عمده ای در بهسازی سازمانی دارد. آموزش و بهسازی منابع انسانی باعث بصیرت و معرفت بالاتر، دانش و معرفت بیشتر و مهارت بهتر می گردد. آموزش در حقیقت خود مدیریت است و بدون آموزش كاركنان، پایه های مدیریت متزلزل و سست می گردد(جعفریقوشچی، 1381 ص 51).
آموزش كاركنان فرایندی است برای سازگاری افراد با محیط متحول سازمانی و در نتیجه انطباق سازمان با محیط بیرونی. بنابراین آموزش و بهسازی منابع انسانی باعث بینش و بصیرت عمیق تر، دانش و معرفت بالا تر توانایی و مهارت بیشتر كاركنان در سازمان برای اجرای وظایف و مسؤولیت های شغلی می شود و در نتیجه موجب نیل به هدف های سازمانی با كارآیی و اثربخشی بهتر و بیشترمی گردد، و باید گفت امروزه هیچ سازمانی قادر نیست بدون آموزش، بهبود و توسعه یابد(مطهری نژاد،1381 ص 28).
2-2-2 ) اهمیت و ضرورت آموزش كاركنان
از آن جا كه یكی از ابعاد زندگی اجتماعی انسان زندگی سازمانی اوست، و زندگی سازمانی علاوه بر این كه دیگر شئون زندگی انسان را تحت تأثیر قرار می دهد، همواره در معرض تغییرات ناپایدار نیز قرار دارد و این تغییر در كار راهه شغلی و روش های انجام كار در سازمان ها مشهود است. به همین دلیل انسان و به تبع آن سازمان ها باید به طریقی خود را با این تغییرات همساز نموده تا بتوانند دوام و بقای خود را حفظ كنند(صدرالدین،1383 ص 28). تغییرات و چالش هایی كه در محیط صنعتی امروز در حال رخ دادن است بیانگر این واقعیت است كه موفقیت یا شكست سازمان ها در عرصه رقابت جهانی متأثر از نقش كاركنانی می باشد كه از دانش، مهارت و توانمندی بالایی برخوردارند(سلیمی، 1382).
معمولاً آموزش های كلاسیك در تمام زمینه ها برای شروع و ادامه فعالیت افراد در سازمان ها به طور كامل مؤثر واقع نمی شود، لذا بهره گیری از آموزش های قبل از خدمت و ضمن خدمت می تواند گام مؤثری برای بهبود و پیشرفت فعالیت های افراد در سازمان های اجتماعی باشد(توماس، 1965).
آموزش اقدامی حیاتی و لازم برای تمام سازمان ها است و منافع ملموس آن عبارتند از: كاهش زمان فراگیری به منظور انجام كار برابر با استاندارد قابل قبول، افزایش كمی و كیفی بازده كار در شغل مورد تصدی كارآموز، منطبق ساختن منش افراد با خواسته های سازمان، كمك در حل مشكلات عملیاتی، تأمین نیازمندی های نیروی انسانی و بلاخره آماده ساختن افراد برای ترفیعات و بهبود وضع درآمد آنان(دالس، 1965).
ابیلی(1382)، می نویسد: « توسعه منابع انسانی در سازمان ها به نوعی تعهد و انتظار متقابل و وظفیه دو سویه بین فرد و سازمان مبدل شده است. در چهارچوب این تعهد و انتظار متقابل، كاركنان باید ضمن نشان دادن التزام عملی به انجام وظایفی در راستای اهداف سازمانی و هم چنین رفتار در چهارچوب نظام نامه آن حقوق متقابلی را نیز برای خود تعریف كنند. از اهم این حقوق می‌توان به بهره مندی از فرصت توسعه مستمردانش و مهارت كاری و تكامل جنبه های مختلف شخصیتی كاركنان اشاره كرد.»
طوسی و صائبی(1375)، در مورد اهمیت آموزش معتقد است كه آموزش كاركنان به طور كلی فعالیتی است كه می توان آن را اغلب اوقات از بالاترین سطح سازمان تا پایین ترین سطح سازمان بكار گرفت. جان پریور(1994)، مزایای آموزش را در رابطه با شغل شامل 1- تغییر 2- افزایش بهره وری 3- افزایش تخصص كاری 4- كاهش اشتباهات 5- استاندارد كردن كار، و در رابطه با فرد شامل: 1- افزایش انگیزه 2- تشویق 3- مهارت در ارائه 4- افزایش دانش، و نیز در رابطه با گروه و تیم مبادله اطلاعات و تولید و رشد عقاید می داند.
فایل گیز میز آموزش ,سازمان ,كاركنان ,مهارت ,انسانی ,سازمانی ,منابع انسانی ,آموزش كاركنان ,مبانی نظری ,بهسازی منابع ,آموزش كاركنان، ,بهسازی منابع انسانی ,وپی منبع
درباره این سایت